Gisteren zat er een sprinkhaan in huis. Gek eigenlijk dat je pas dingen opvallen als je ze van heel dichtbij kunt bestuderen (en in mijn geval fotograferen). Ik moest natuurlijk meteen aan de fabel van de sprinkhaan en de mier denken. Want ja het wordt winter en welke voorraden hebben wij aangelegd? Wat me vooral opviel (toen we hem eenmaal van het tussenraam hadden laten springen) waren de enorm lange voelsprieten, bijna net zo lang als hij zelf is. Wat we ermee gedaan hebben... tja, toch maar buiten gezet want tussen de wolletjes kan hij toch ook niet overwinteren denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten